10 Ağustos 2009

B-R-J.

İş günü yine mıcmıc’larla birlikteyim ama bu sefer o kadar da bezgin değilim. Süper bir haftasonundan sonra kendimi şarj etmiş gibi hissediyorum. Günlerdir geç yatmanın yorgunluğu var evet ama iki kişi enerjimi kendimi inanılmaz yerine getirdi. Cuma gününden beri 3 gündür evdeyiz ve sabah akşam sıkılmadan konuşup durduk. Tatil daha uzun olsaydı devam ederdi de.. Sevgili anlam veremedi tabi naptığımıza nasıl sıkılmadığımıza ama bu 3 kişinin tuhaf bi enerjisi var işte. Padre üçümüzün de mesleklerinin bu kadar bağlantılı ve iç içe olmasının ne kadar güzel olduğunu ve kendimizi geliştirmek için süper bi fırsat olduğu konusunda konuşup duruyor ve RC’nin babasından yazılı kağıt getirmesi koşulu ile nüfusuna alabileceğini böylece 3lünün bozulmayacağını bize anlatmaya başladı. Böyle bir haftasonu işte... Mekanlar değişti, yemekler yapıldı, toplandı, tv izlendi, sevgiliyle konuşuldu, evde yapılacak herşey yapıldı ama bu sefer sıradan ve sıkıcı gelmedi hiçbiri. Herşey sanki çok enteresan bişeymiş gibi yapıldı ve günlerce konuşuldu. Doyamadık işte haftaya yine aynı programı yaptık bu yüzden.=)) RC, Brucchino ile sanat üzerine derin sohbetler yapıldı ama entelektüel olma, öyle gösterme çabaları falan yok yanlış anlamayın.
RC ile içilen biraların yaptığı göbekten nasıl kurtulacağımız üzerine konuşmalarımız da oldu. Kızlar bir araya gelmiş işte saç baş konuşmadan durulur mu hiç?! Alışveriş programı bile yaptık yani. Ama en güzeli nostaljiydi tabi. Yıllar önce ne salakmışız diyip durduk. Halbuki ne kadar cool olduğumuzu sanıyorduk. RC’nin mükemmel hafızası sayesinde gün gün ne yaptımızı hatırladık birden. Son zamanlarda bunları sürekli anlatıyoruz gerçi herkese ama bitmiyor işte. 3 yıl ara verip görüşmediğimize önce yakınıyoruz sonra bu mallıklarımız yüzünden iyiki... diye tepki veriyoruz. En son olarak ise evin balkonunda önlerinde kahveleriyle oturmuş, konuşurken zamanın nasıl geçtiğinin farkına varamayan üç kadın görür oldum. Büyükdük, büyüyoruz, beraber hayatın nasıl değiştiğini izliyoruz. Birbirimizin yanında durup eşlik ediyoruz. Diğerleri geçip giderken biz yanıbaşımızda durmaya devam ediyoruz. Çocukça planlar yapmaya devam ettikçe, birlikteyken 14 yaşımıza geri döndüğümüz sürece bunun değişmeyeceğini de biliyoruz. B-R-J.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

insan gerçekten de, özellikle de böylesi bir haftasonundan sonra durup düşünmeden edemiyor, yılların nasıl geçtiğini ve 14lü yaşlarımızı birlikte geçirdiğimizi...


hepinize öpücükler.... xoxo ;)