Bir ev bir RC bir mazi

Bu hafta sonu da süperdi. Kızlarla toplandık (ne çok seviyorum böyle söylemeyi yaşlanıyo muyum yoksa?) ve bu sefer bizim evde değildi. Haha baya komik biliyorum ama benim için ilk kez oluyo maalesef. Bu yaşıma gelmişim, bir yıl sonra mezun olacak olan bir yetişkinim ama işte.. Neyse konu şimdi bu gerzeklik değil. RC ile beraberdik yine. Konuştuk, konuştuk, bana mutluluğunu anlattı. 7 yıl önce konuşurken, yine bir şeyler anlatırken de böyle miydi acaba diye düşündüm. İzledim onu uzun uzun. Değişti dedim eski heyecanlarıyla kıyaslanamaz. Gözlerinin içi gülüyor derler ya onda tam da bunu görüyorum işte. Salak salak sırıtarak konuştuk. Sarıldı bana mutluyuz dedi. Bu zamanları o kadar uzun zamandır bekliyorduk ki. Şimdi yine çok yakınız. Tam 8-9 yıl önceki gibi, arada hiç kötü günler geçirmemişiz gibi. Önemliyiz ve böyle kalmalıyız. Zaman geçtikçe böyle olması gerektiğini çok daha açık bir şekilde görüyoruz.

Küçük mutlulukları birlikte paylaştığımızda tadı daha farklı geliyor işte. Odasına gidiyoruz ve benim çocukluk fotoğraflarımı çıkartıyor. Bak diyor sakladım sarılıp öpüyorum onu. Gülüyoruz o zamanki halimize ne kadar değişmişiz, böyle daha iyiyiz o zaman ezik miydik ne?:P Ben de o da sevgilinin resmini çıkartıyoruz. Resimler elimizde birbirimize bakmadan konuşmaya devam ediyoruz. Sonra ne yaptığımızı fark ediyoruz gülmeye başlıyoruz. Komik gözüküyoruz ama aşk böyle bi şey zaten boşver diyorum. Telefonlarımız çalmıyor. Hala uyuyordur 5 olsun öyle arar diyoruz sanki anlaşmışlar gibi. Telefonlar arada çaldığı zamansa zerimizden zıplıyoruz her defasında. Bir o bir ben. Sonra küfrediyoruz bi avea’ya bi turkcell’e. Sonra planlar yapmaya kaldığımız yerden devam ediyoruz. Arkeoloji Müzesi’nde çizimler, İstanbul Üniversitesi’nde yemek, Balat’ta kahve, Montreal’de tekila, Terkoz’ta alışveriş, İstanbul Modern’e ücretsiz giriş, Mimar Sinan’da çay, Kahve Dünyası’nda kavun frozen, Bahçeşehir Üni’de internet, Beşiktaş’ta Alien. Bunlar bu yıl yapılacaklardan bazıları ve rutin olmaya adaylar. Bu yıl hayatımız düzene girdi artık bunları yapabilme gücümüz de potansiyelimiz de var. Şimdiden başladık tabi ama az kaldı okullar açıldığı zaman inanılmaz yoğun olacağımızı biliyoruz. Yine de kararlıyız zaten yapmazsak bu yıl beynimiz zükülcek (Sorry Bruchino kızarsın sen şimdi). Dipnot: bu planlara ekleme-çıkartma, uyarlamalar falan yapılabilinir. Katı kurallarımız yoktur. Zaten hayat felsefemiz budur.;)

İlk olarak sırada ne vardı sevgili RC? Hımmm hatırladım. Çizim dersleri başlıyor bebek. Kağıdını kalemini hazırla. Başta biraz sıkıcı olsa da teknik zımbırtıları öğrenceksin. Sonra Arkeoloji Müzesi’ne gidip yardırmanı istiyorum canum. Çizimlerinde döversin artık bu yıl sınıftakileri=)) Hadi öpücük yağmurları sana….